Berajot 41a:4
אי הכי אימא סיפא רבי יהודה אומר מברך על הזית שהזית ממין שבעה לית ליה לרבי יהודה הא דתנן כל שהוא עיקר ועמו טפלה מברך על העיקר ופוטר את הטפלה וכי תימא הכי נמי דלית ליה והתניא רבי יהודה אומר אם מחמת צנון בא הזית מברך על הצנון ופוטר את הזית
La Gemara continúa y pregunta: Si es así, di la última cláusula de baraita , donde Rabi Yehuda dice: Uno recita una bendición sobre la aceituna, como es la aceituna. un tipo de las siete especies . ¿El Rabino Yehuda no acepta ese principio que aprendimos en una mishna: cualquier alimento que sea primario, y es comido con alimentos que son secundarios, uno recita una bendición sobre los alimentos primarios y esa bendición exime a los secundarios del requisito de recitar una bendición antes de comerlo? Y si dices: De hecho, él no sostiene que el alimento primario exime a los secundarios, no fue enseñado en una baraita : El rabino Yehuda dice: Si es debido al rábano que viene el olivo, uno recita una bendición sobre el rábano y exime al olivo. Si es así, el La disputa sobre si recitar una bendición sobre el rábano o el olivo debe ser en un caso donde el rábano no sea primario. Esto es una aparente contradicción de la afirmación de Ulla.
Berajot 41a:4 en Español